Paraliż ręki

Choroba Raynauda

Choroba Raynauda powoduje w kończynach (palcach u rąk i nóg oraz koniuszkach nosa i uszu) uczucie zimna lub drętwienia. Prowokowana jest ekspozycją na zimno lub napięciem emocjonalnym. Istnieje korelacja między migreną a chorobą Raynauda. Chorobę Raynauda częściej diagnozowana jest u osób cierpiących na migreny i na odwrót.

Patologia

U osób z chorobą Raynauda dochodzi do skurczu tętnic. Ogranicza to dopływ krwi do kończyn, powodując uczucie zimna i mrowienia. Następstwem niedokrwienia tych miejsc może być zblednięcie skóry. Jeśli znacznie zmniejszy się dopływ tlenu, obszary te zabarwią się na niebiesko.

Dlaczego pacjenci z chorobą Raynauda są bardziej narażeni na migreny?

Związek pomiędzy chorobą Raynauda a migreną nie został do końca poznany. Osoby cierpiące na migreny często mają zwiększoną wrażliwość na zimno i doskwiera im uczucie mrowienia w palcach. Ponadto w obydwu schorzeniach ma miejsce reaktywność naczyń krwionośnych w odpowiedzi na jakiś wyzwalający bodziec, co wskazuje, że w grę wchodzą wspólne czynniki.

Choroba Raynauda ma charakter epizodyczny. Napady mogą pojawiać się w okresach ochłodzenia (zmiany pogody). Rozgrzanie zaatakowanego miejsca przywraca dopływ krwi, dzięki czemu kolor skóry wraca do normy.

Podobieństwo do migreny

Zarówno w migrenie jak i w chorobie Raynauda układ krwionośny jest często bardziej reaktywny niż u innych pacjentów, powszechne są również zaburzenia naczynioruchowe. Napady choroby Raynauda są dość przewidywalne – pojawiają się na skutek zmian temperatury. Napady migreny da się przewidzieć, o ile zidentyfikowane zostały czynniki je wyzwalające; poza tym na pierwszy rzut oka zdają się uderzać losowo. Pod tym względem pacjenci większą kontrolę mają nad chorobą Raynauda.

Leczenie choroby Raynauda i migreny

Pacjentom cierpiącym na migreny i chorobę Raynauda często przepisuje się leki z grupy blokerów kanału wapniowego, takie jak werapamil (Isoptin). Środki te mają charakter zapobiegawczy; trzeba je zażywać tygodniami, a nawet miesiącami zanim pojawią się efekty. Leki beta-adrenolityczne, inaczej beta-blokery, np. propranolol, są powszechnie stosowane w profilaktycznym leczeniu migren, ale nie powinny być podawane pacjentom z chorobą Raynauda, ponieważ mogą pogłębić problemy z krążeniem.

JR

Skomentuj artykuł:



Podaj email, jeśli chcesz otrzymać powiadomienie o nowych komentarzach do tego artykułu.